- atılan şey
- n. missile
Turkish-English dictionary. 2013.
atılan şey
Look at other dictionaries:
rast — 1. is., müz., Far. rāst Klasik Türk müziğinde bir makam 2. sf., esk., Far. rāst 1) Doğru, düzgün 2) is. Tesadüf 3) is. Atılan şey hedefi vurma Birleşik Sözler rastgele Atasözü, Deyim ve Birleşik Fiiller rast gele! rast gelmek rast getirmek rast… … Çağatay Osmanlı Sözlük
rastlamak — e 1) Bir kimse ile karşı karşıya gelmek, karşılaşmak, rast gelmek, tesadüf etmek Eskicizade ye indiğim otelin kıraathanesinde rastladım. S. F. Abasıyanık 2) Atılan şey hedefi bulmak, rast gelmek Taş cama rastladı … Çağatay Osmanlı Sözlük
soyuntu — is. 1) Soyulup atılan şey 2) sf. Bir yer soyularak alınan Soyuntu eşya … Çağatay Osmanlı Sözlük
rast gelmek — 1) düşünmediği, ummadığı hâlde karşılaşmak, rastlamak, tesadüf etmek Bu kadın kadar tamahkâr bir insana ömründe rast gelmedi. Y. K. Karaosmanoğlu 2) düşünmediği veya düşülmediği hâlde payına düşmek Kumaşın iyisi bana rast geldi. 3) atılan şey… … Çağatay Osmanlı Sözlük
yatuk — atılan, unutulan her şey; tembel; şehirlerden çıkmayan bir kısım Oğuzlar III,14 iki cins iplikten (erişi yünden, argacı pamuktan) dokunan bir dokuma III, 14 … Divan-i Luqat-i it-Türk Dizini
çəngəl — is. <fars.> 1. Yeyilən şeyin parçalarını götürmək üçün bir neçə uzun dişi olan alət. Qubernator çəngəlin ucu ilə xörəyi yoxlayaraq soruşdu. . M. S. O.. Qafar əllərini yuduqdan sonra kiçik şkafdan stol üstünə boşqab və çəngəl qoydu. Ə. Ə.. 2 … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
atqı — is. 1. Bir şeyin üzərindən atılan tir və s. 2. Toxuculuqda: ərişin üstünə gələn və məkiklə atılan arğac ipi. 3. Qadınlarda başa salınan şey, örpək və s. 4. məh. Taxılın yeməyə yaramayan hissəsi; tullantı. 5. məh. Şana, böyük yaba … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
səlbə — is. 1. Ağacdan meyvəni salmaq, heyvanları qovmaq və s. üçün atılan ağac parçası. <İmamverdi:> Ağız, . . o nədir tolazlamısan səlbəni, gedib dəyib Haykanuşun danasının gözünə, o da gəlmişdi Allahverdi kişinin üstünə davaya. C. C.. 2. Səlbə… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
tük — is. 1. İnsan və heyvan dərisinin üstündə çıxan sapvari buynuz törəməsi. Ağ tük. – Qurd tükünü dəyişər, xasiyyətini dəyişməz. (Ata. sözü). <Qarovulçunun> üzündəki seyrək tüklər biz biz durmuşdu. M. Hüs.. // Saç. Qulunun başının tükləri,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
daş — is. 1. Təbiətdə parçalar, yaxud böyük və kiçik kütlələr şəklində təsadüf olunan, suda həll olunmayan bərk cisim (süxur). Küçələrə daş döşəmək. – Bütün izdiham əlinə keçən daş, kəsək parçalarını alovun üstünə yağdırdı. . M. Hüs.. <Rübabə>… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
şar — <rus.> 1. riyaz. Öz diametri ətrafında dairənin fırlanmasından yaranan həndəsi cisim; kürə. Şarın radiusu. Şarın səthi. 2. Bu şəkildə olan şey. Bilyard şarı. Fənər şarı. 3. köhn. Keçmişdə səsvermə zamanı istifadə edilən şarşəkilli şey… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
